Son un neno de Aldea, son...
Antonio, Toño, Toñito, Rodíguez Miranda, Miranda,... son os distintos apelativos aos que atendo, porque de todos estes xeitos me chamaron segundo o entorno no que me fun atopando, e me atopo ao longo da miña vida.
Cheguei ao mundo nun lugar chamado Vilar, na parroquia de Pardavedra, que pertence ao Concello de A Bola.
Por motivos de traballo dos meus pais, rematei vinculado a Allariz, onde resido dende hai mais de 30 anos.
Rematados os estudos de Bioloxía na USC, comeceia preparar unhas oposicións, e, o centro no que me preparaba, Academia Postal, rematou sendo o meu lugar de traballo, onde exercín como profesor, logo Xefe de Estudos,e, finalmente, como Director de Formación no centro adicado á preparación de opositores. Sen dúbida, o centro mais reputado xa non só de Galicia, senón posiblemente de España, en preparación de Oposicións. Formar parte do seu cadro docente é algo do que me sinto moi orgulloso.
Durante os mais de 12 anos que exercín a docencia, foron moitas as satisfacións acadadas, pois descubrín que a docencia era a miña vocación, e, polo tanto, nela atopábame moi a gusto.
Sendo xa profesor na Academia POstal, pedíronme incorporarme á candidatura municipal de Allariz no ano 99, onde o contacto con esta vida política namoroume,repetindo xa a experiencia como candidato nas eleccións seguintes.
No discorrer deste traballo, plantexóuseme a posibilidade de incorporarme ás listas das Autonómicas, cun auténtico posto de honra, o quinto, que era un recoñecemento non á miña persoa, senón ao traballo constante, duro e difícil dos militantes de Allariz. Deste xeito incorporeime ao Parlamento de Galicia, procurando facer un traballo serio e responsable en todo momento, tendo presente sempre as necesidades do meu pobo, de Ourense(Provincia á que represento)e de todo o conxunto de Galicia.
Nestes intres estou a responsabilizarme da Portavocía do Grupo Popular en materia de Presidencia e Administración Pública.
...cecáis me alonguei un pouco, pero neste primeiro acercamento, quería facer chegar a calquera, alaricano, ourensán ou galego, cál foi a miña sinxela e humilde experiencia vital aos meus recén cumpridos 41 anos.
Antonio, Toño, Toñito, Rodíguez Miranda, Miranda,... son os distintos apelativos aos que atendo, porque de todos estes xeitos me chamaron segundo o entorno no que me fun atopando, e me atopo ao longo da miña vida.
Cheguei ao mundo nun lugar chamado Vilar, na parroquia de Pardavedra, que pertence ao Concello de A Bola.
Por motivos de traballo dos meus pais, rematei vinculado a Allariz, onde resido dende hai mais de 30 anos.
Rematados os estudos de Bioloxía na USC, comeceia preparar unhas oposicións, e, o centro no que me preparaba, Academia Postal, rematou sendo o meu lugar de traballo, onde exercín como profesor, logo Xefe de Estudos,e, finalmente, como Director de Formación no centro adicado á preparación de opositores. Sen dúbida, o centro mais reputado xa non só de Galicia, senón posiblemente de España, en preparación de Oposicións. Formar parte do seu cadro docente é algo do que me sinto moi orgulloso.
Durante os mais de 12 anos que exercín a docencia, foron moitas as satisfacións acadadas, pois descubrín que a docencia era a miña vocación, e, polo tanto, nela atopábame moi a gusto.
Sendo xa profesor na Academia POstal, pedíronme incorporarme á candidatura municipal de Allariz no ano 99, onde o contacto con esta vida política namoroume,repetindo xa a experiencia como candidato nas eleccións seguintes.
No discorrer deste traballo, plantexóuseme a posibilidade de incorporarme ás listas das Autonómicas, cun auténtico posto de honra, o quinto, que era un recoñecemento non á miña persoa, senón ao traballo constante, duro e difícil dos militantes de Allariz. Deste xeito incorporeime ao Parlamento de Galicia, procurando facer un traballo serio e responsable en todo momento, tendo presente sempre as necesidades do meu pobo, de Ourense(Provincia á que represento)e de todo o conxunto de Galicia.
Nestes intres estou a responsabilizarme da Portavocía do Grupo Popular en materia de Presidencia e Administración Pública.
...cecáis me alonguei un pouco, pero neste primeiro acercamento, quería facer chegar a calquera, alaricano, ourensán ou galego, cál foi a miña sinxela e humilde experiencia vital aos meus recén cumpridos 41 anos.
No hay comentarios:
Publicar un comentario